Sociale kwetsbaarheid verwijst naar een maatschappelijk-historische context waardoor sommige mensen worden bedreigd met sociale uitval of uitsluiting. Onderzoek over de piekfase van de pandemie laat zien dat COVID-19 maatregelen een grote impact hadden op sociaal kwetsbare groepen, waaronder ouderen (70+) die thuis woonden en afhankelijk waren van mantelzorg, mensen met een licht verstandelijke beperking en dak- en thuislozen. Dit onderzoek, uitgevoerd door onderzoekers van de Universiteit van Amsterdam en gefinancierd door ZonMw, richt zich op deze doelgroepen en hoe zij terugkijken naar de COVID-19 maatregelen in een post-pandemische fase. Aan de hand van gefilmde interviews en dialogen komen de volgende onderzoeksvragen aan bod: 1. Hoe werd kwetsbaarheid tijdens de COVID-19 pandemie ge(her)definieert en be茂nvloed door de maatregelen? 2. Welke effecten van de COVID-19 maatregelen zijn nu nog aanwezig op persoonlijk vlak? 3. Welke effecten van de COVID-19 maatregelen zijn nu nog aanwezig op programmatisch vlak binnen de betrokken organisaties? 4. Wat is er nodig om geleerde lessen te vertalen naar de praktijk en deze verder te verduurzamen of te institutionaliseren?